بی شک تمامی مخالفین جمهوری اسلامی ، از اینکه بالاخره موسوی دهان باز کرد و به طور غیر مستقیم ، پیشنهاد یک راهپیمائی عمومی را داد خوشحالیم . هر چند که باز هم طبق معمول کسانی هستند که شروع به خرده گیری میکنند و میگویند کاش موسوی مستقیم حرف میزد و دعوت به تظاهرات میکرد . اما به قول معروف ، همین هست که هست . کاریش هم نمیشود کرد . پس بهتر است از همین فرصت به بهترین شکل استفاده کنیم . پیشنهادات و درخواستهای من به عنوان یک هموطن و یک مخالف حکومت به شرح زیر است .
1-همه ی گروهها ، با هر عقیده و ایدئولوژی ، دست در دست یکدیگر دهیم و مثل روزهای نخست ، پشت حکومت را با اتحادمان بلرزانیم . با برخوردهای کینه ای و یادآوری اشتباهات هیچ چیزی عایدمان نمیشود .
2- از حداکثر توانمان برای تبلیغات استفاده کنیم . ما که رسانه ی ملی نداریم و خودمانیم و خودمان . از اطلاع رسانی دهان به دهان تا اسکناس نویسی و پخش شب نامه و بروشور و دیوار نویسی و روزنامه های تک صفحه ای و تبلیغ در وبلاگ و وبسایتها واس ام اس و خلاصه هر چیز دیگری که به ذهنتان میرسد استفاده کنید و فراموش نکنید ، اگر تمامی مخالفین با هم متحد شویم ، واقعا ما بیشماریم .
3- از همین حالا سعی کنیم سرنگونی نظام حاکم را هدف و سرلوحه ی خودمان قرار دهیم و دیگر شعار رای من کجاست را به فراموشی بسپاریم . الان باید به جنایتهای رژیم در زندانها و اعدام ها و فقر و بیکاری و ماجراجوئی های بین المللی آن معترض شویم که واقعا تمامی مردم ایران را بدبخت کرده است . باید به حجاب و برخورد های بسیار زشت با جوانان معترض شویم که باعث افسردگی قشر جوانان شده است .
4- باید در هر تظاهرات برای تظاهرات بعدی هم برنامه ریزی کنیم و قرار راهپیمائی بعدی را همانجا بگذاریم تا نیازی به تبلیغات برای هر تظاهرات نباشد .
5-باید با این موضوع کنار بیاییم که همه چیز در کف خیابان حل میشود و بالارفتن فرهنگ و شعور اجتماعی مردم که دغدغه ی همه ی ماست ، در جامعه ی سکولار خیلی سریعتر از جمهوری اسلامی اتفاق خواهد افتاد . پس سعی کنیم از خیابان بیرون نرویم و خانه نشین نشویم تا حقمان را بگیریم .
6- موسوی حرف اول و آخر را نمیزند و نباید به حرف او از میدان به در رویم . با این موضوع کنار بیاییم که به هر دلیل ، موسوی نمیتواند رهبری طوفانی و بی پروا باشد و صریحاً مردم را علیه نظامی که خودش نخست وزیر آن بوده اس بشوراند و اصلاح طلبان نیز همینطور . پس این بار ، تا فرار خامنه ای و احمدی نژاد از کشور ، از میدان به در نمیرویم .
7- درمورد استفاده از خشونت ، بر خلاف نظر خیلی ها ، معتقدم گاهی اوقات لازم است . اگر جانتان در خطر بود ، از هیچ تلاشی دریغ نکنید . انسان وقتی به جنگ یک حیوان درنده و وحشی میرود ، نمیتواند با سکوت و رفتار دوستانه و حتی فحش دادن ، خودش را از چنگ آن حیوان نجات بدهد . تا با چوب بر سرشان نکوبید ، از شما حساب نخواهند برد . اما منظور من هم این نیست که از همان روز اول شروع به ویران کردن و غارت کردن شهرهایمان کنیم و دستمان را به هر جنایتی آلوده کنیم . خشونت فقط در جواب خشونت .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر